تعداد فزاینده ای از شرکت های بزرگ به این نتیجه رسیده اند که در تلاش های شان در مقابله با هکرها، بهترین دفاع، حمله به آنها است.
این روش در صنعت به عنوان فناوری «دفاع فعال» یا «حمله متقابل» شناخته می شود. جوزف مِن از خبرگزاری رویترز در این رابطه می گوید: «می توان این دفاع را از کوچک ترین فعالیت ها برای منحرف کردن ذهن هکرها یا ایجاد اختلال در کار آنها، تا اقدامات وسیع تر همچون استخدام فردی برای هک کردن هکرها دسته بندی کرد. البته این اقدامات می توانند نقض کننده قوانین آمریکا یا هر کشور دیگری باشند.»
شاون هنری – مامور سابق رسیدگی به جرایم اینترنتی در اف‌بی‌آی، کسی که به تازگی یک شرکت امنیت سایبری به نام CrowdStrike برای کمک به شرکت ها راه اندازی کرده در جواب جوزف مِن گفت: «ما نه تنها آتش را خاموش نمی کنیم بلکه افرادی که آن را به عمد روشن کرده اند را نیز می یابیم.» به این مفهوم که علاوه بر برطرف کردن مشکلات حاصل از هک، خود هکرها را نیز پیدا کرده و به آنها رسیدگی می کنیم.
این سخن به گفته برخی کارشناسان به هیچ وجه خوب نیست زیرا جنگ بین شرکت ها و هکرها را افزایش می دهد و در نهایت به پیروزی هکرها خواهد انجامید. John Pescatore – کارمند سابق آژانس امنیت ملی و سرویس مخفی – که در حال حاضر فعالیت های امنیتی «اینترنت گارتنر» را رهبری می کند به رویترز گفت: «هیچ مورد تجاری و درآمد مثبتی در این راه وجود ندارد».
ابتکار عمل
یکی از بهترین مثال ها در این رابطه به حدود 18 ماه پیش بر می گردد. مشاور امنیتی HBGary Federal به نام آرون بار در اظهاراتی گفت که رهبر گروه هکری آنانیموس را شناسایی کرده است و می خواهد نام آنها را به اف‌بی‌آی بفروشد. در پاسخ این اظهارات، گروه آنانیموس HBGary را هک و بیش از 50 هزار ایمیل محرمانه آنها را در اینترنت پخش کردند. در ادامه این اتفاق، آرون بار در اواخر ماه فوریه استعفا داد.
اما هنوز روش «حمله متقابل» همچنان حامیان خود را دارد. دکتر پاتریک لین – مدیر گروه اخلاق و علوم نو ظهور در دانشگاه دولتی پلی تکنیک کالیفرنیا – در کنفرانسی در 30 آوریل سال جاری میلادی در آتلانتیک به این مسئله پرداخت.
در حالی که تمرکز اصلی این اثبات بر این استوار بود که دولت آمریکا بیشتر روی قوانین بین المللی برای مقابله با حملات بیگانه تمرکز کند، دکتر لین در همان زمان به CSO گفت که دفاع شخصی یک حق ابتدایی است که توسط “متمم دوم قانون اساسی” تایید شده است. او گفت این مساله در دوره «غرب وحشی» به ترساندن قانون شکنان کمک کرد. در عصر مدرن نیز کشتی های تجاری که مورد حمله دزدان دریایی قرار می گیرند اجازه شلیک به دزدها و کشتن آنها را دارند، مامورهای امنیتی بانک نیز اجازه تیراندازی به دزدهای بانک را دارند. لین همچنین ادامه داد: اصول مشابهی نیز در مورد جرایم اینترنتی وجود دارد. در حالی که او موافق است که تشدید این موقعیت خوب است، می گوید :«ترساندن دیگران برای حمله نکردن به یک شرکت می تواند به نوعی پاسخی خوب و مناسب به شمار برود». همچنین، منطقی است تا فکر کنیم شکست در پاسخ به یک حمله سایبری یک انگیزه برای هکرها برای ادامه و تشدید فعالیت های شان است.
لین در این باره می گوید:«من متوجه نمی شوم چگونه با هیچ کاری انجام ندادن، می توان تشدید موقعیت این چنینی را متوقف کرد. یک هکر همچون یک مست لایعقل عصبانی نیست که ناگهان از هوش برود یا انرژی‌اش پایان یابد. اگر یک حمله سایبری برای هکرها سودآور باشد، آنها همچنان به حملات خود ادامه خواهند داد».
ساختن دیوار آتشین
ربه‌کا هرولد – مشاور امنیت و حریم شخصی که به نام «پروفسو امنیت» شناخته می شود- در جبهه افرادی ایستاده است که می گویند بهترین مقابله همانا دفاع بهتر است. هرولد می گوید امنیت لایه ای می تواند کار را برای هکرها برای سر زدن به جاهای دیگر مشکل بکند.
او می گوید:«ممکن است در مقابل، چندین پیامد ناخواسته نیز وجود داشته باشد. پاسخ دادن به چیزی که من به آن حمله سایبری بومبرنگ-گونه می گویم می تواند سیستم یا اطلاعات شما را از صدمات بیشتر محافظت کند. باید توجه داشته باشید که هکرها اگر باهوش باشند شما را به شبکه دیگری هدایت خواهند کرد تا دسترسی به شبکه خود آنها پیدا نکنید.»
هرلود همچنین معتقد است: «صاحبان کار و کسب همیشه به دنبال انتقام جویی از هکرها هستند. آنها به دنبال راهی برای خاتمه دادن به لو رفتن منابع بسیار مهم فعالیت های تجاری خود هستند و احتمالا شکاف های امنیتی در جاهای دیگر برجای می گذارند. به علاوه، شبکه ها در حال حاضر بسیار پیچیده و مملو از مولفه های مختلف هستند و اگر شرکت ها بخواهند از دفاع های امنیتی اتوماتیک برای مقابله با حمله های سایبری استفاده کنند، امکان اشتباه زیاد است.»
هرولد همچنین بیان می کند: «حمله متقابل هکرها را نمی ترساند. اگر هکری بداند که قصد حمله متقابل دارید، به احتمال بسیار زیاد از حمله های بسیار خطرناک تر و مضرتر برای آسیب زدن به هدف خود استفاده می کند».
پاتریک لین نیز اعتقاد دارد ضعیف بودن و ضعیف نشان دادن همچون کارت دعوتی برای هکرها برای اجرای اهداف سودجویانه‌شان است. بنابراین بهتر است همیشه از موضع قدرت وارد شد. لین می گوید: «شاید برخی از هکرها مورد حمله متقابل قرار بگیرند اما آنها دشمنان منطقی نیستند و به فکر منافع خویشند. فقط تعدادی از هکرها و غارتگرهای سایبری ممکن است به حملات قربانی پاسخ متقابل بدهند و حملات خود را شدیدتر کنند، آن هم در صورتی که قربانی اصرار بر جنگ متقابل داشته باشد. اما این گروه اقلیت نباید مسیر مقابله منطقی و کاربردی را مورد بی مهری قرار بدهند.»
لین همچنین ادامه می دهد:«در دنیای مدرن و امروزی دزدهای دریایی، نیز حمله متقابل کردنِ کشتی های تجاری باعث تشدید کشمکش نمی شود.» او این سوال برایش پیش آمده است که چرا نباید کشتی های تجاری در مقابل حمله دزدهای دریایی از خود دفاع کنند؟ به همین دلیل می گوید:« اجرای قانون در هر حالتی خوب است. اما در مورد جرایم سایبری اجرای قانون قابل اعتمادی وجود ندارد. حتی یک سند و مدرکی نیز وجود ندارد که بتوان به آن استناد کرد.»
لین می گوید: «بدون دخالت دولت و صادر کردن قانون برای حملات سایبری، این حمله ها هر روز بیشتر از پیش افزایش پیدا خواهند کرد.»
