واسه خودم

واسه خودم

واسه خودم

واسه خودم


کلک های نارنجی

همه ما به دنبال راه‌هایی می‌گردیم تا در وقت خود صرفه‌جویی کنیم. فرقی نمی‌کند میزان هر صرفه‌جویی چقدر باشد، چراکه دقیقه‌ها روی هم انباشته می‌شوند و در طول هفته و ماه و سال، به چندین ساعت بالغ خواهند شد.

با روزی 1 دقیقه صرفه‌جویی به کمک هر یک از این راه‌کارها می‌توانید هفته‌ای 2 ساعت و 40 دقیقه، و سالی 140 ساعت صرفه‌جویی کنید. تازه اگر خودتان تعداد بیشتری را به این فهرست اضافه نکنید!

اما از کجا باید شروع کرد؟ بهترین راه این است که برای انجام کارهای روتین، روش‌های بهینه را انتخاب کنید و یادآوری آنها را به عهده تلفن هوشمند خود بگذارید؛ و در عین حال چیزهای اضافه را از ذهن خود به روی کاغذ یا تلفن منتقل کنید، تا بتوانید با خیال راحت‌تری به کارهای اصلی بپردازید. حذف برخی موارد هم ضروری است.

در ادامه مطلب با ما همراه باشید.


  1. فهرستی برای کارهای تکراری درست کنید: همه ما کارهایی داریم که در بازه‌های روزانه و هفتگی آنها را تکرار می‌کنیم. از اپلیکیشن‌هایی مثل 30/30 یا مشابه‌های آن استفاده کنید تا اولاً نگرانی بابت از یاد بردن آن کارها را از ذهن خود دور کنید، ثانیاً بدون تأخیر به هر مورد رسیدگی کنید.


  2. یک قهوه‌جوش خودکار بگیرید: نوشیدنی صبحگاهی خود را شب قبل آماده کنید. می‌توانید دستگاه را تنظیم کنید و این یک مورد را از فهرست نگرانی‌های صبحگاهی خود خط بزنید.


  3. همیشه یک خودکار و کاغذ در جیب خود داشته باشید: با داشتن این دو مورد، می‌توانید همیشه آماده ثبت کردن ایده‌های ناگهانی یا سایر موارد باشید. آیا تا به حال نشده که به خاطر از یاد بردن یک ایده سریع، برای چند دقیقه یا چند ساعت روند زندگی‌تان مختل و صرف تلاش برای یادآوری آن شود؟ جلوگیری از این اتفاق، خودش نوعی صرفه‌جویی است.


  4. اینقدر پیغام‌های خود را چک نکنید: هیچ لزومی ندارد که دقیقه به دقیقه پیام‌گیر صوتی یا صندوق ایمیل خود را چک کنید. در عوض دو یا سه نوبت در روز به این مورد اختصاص دهید و مطمئن باشید تعداد موارد ضروری که از دست می‌رود، کم اهمیت‌تر از وقتی است که برای چک کردن وسواسی تلف می‌کنید.


  5. آگاه‌سازهای ایمیل و پیام را خاموش کنید: حتماً شما هم بر روی کامپیوتر یا تلفن هوشمند خود از آگاه‌سازهایی که با یک کادر تصویری یا صدای زنگ خبر از رسیدن پیام‌های جدید می‌دهند، دارید. خاموش‌شان کنید! این کار به شما تمرکز و آرامش بیشتری حین کار می‌دهد، بیش از آنچه که فکرش را بکنید.


  6. نخ دندان استفاده کنید: به جای اینکه بعد از هر وعده غذایی مسواک به دست بگیرید و حین مسواک زدن، جلوی آینه چند دقیقه‌ای هم به خودتان زُل بزنید، از نخ دندان استفاده کنید. هم مؤثرتر است و هم وقت کمتری از شما می‌گیرد. مسواک زدن هم بماند برای آخر شب.


  7. موقع کار از هدفون استفاده کنید: به خصوص اگر از هدفون‌های دارای تکنولوژی حذف صدای محیط استفاده کنید، خیلی بهتر است. فایده‌اش تمرکز بیشتر در محیط‌های شلوغ است؛ برخی از افراد هستند که نمی‌توانند در محیط‌های پر صدا (محل کار یا دفتر کار خانگی) روی حرفه خود تمرکز کنند، در نتیجه ساعت‌ها وقت صرف خودخوری می‌شود و کاری هم از پیش نمی‌رود. پس اگر پی بردید که سر و صدا روی عملکرد شما تأثیر می‌گذارد، درنگ نکنید. هارمونی موسیقی را جایگزین صداهای تصادفی و مزاحم کنید.


  8. پروژه‌های کاری و موارد شخصی را جداگانه برنامه‌ریزی کنید: وقتی مسائل کاری و موارد شخصی را لابه‌لای هم یادداشت می‌کنید روی اولویت‌بندی شما تأثیر می‌گذارد، در حالی که این دو اصلاً رقیب هم نیستند. بنابراین از هم جدایشان کنید. به این شکل هر زمان که تغییری مورد نیاز بود، بدون آشفتگی آن را انجام خواهید داد.


  9. ایمیل کار و ایمیل شخصی خود را جدا کنید: این مورد را قبلاً هم شنیده‌اید ولی اگر به آن عمل نکرده‌اید، یک دلیل اضافه به شما می‌دهم؛ با جدا کردن اینها از هم، وقتی به خانه بر می‌گردید و می‌خواهید ایمیل شخصی خود را چک کنید، به طور ناخواسته با ایمیل‌های کاری روبرو نمی‌شوید و در نتیجه آنها دوباره شما را درگیر کار نمی‌کنند.


  10. ایمیل‌های غیرضروری نفرستید: فرستادن جواب‌هایی مثل «خیلی ممنون»، «دست شما درد نکند» یا امثال اینها، شاید خیلی وقت شما را تلف نکند، ولی حتماً‌ وقت یک نفر دیگر را برای چند ثانیه هدر می‌دهد. اگر روابط شما با آن فرد محکم است، فرستادن چنین ایمیل‌ها یا پیام‌های بیهوده‌ای اصلاً ضرورت ندارد.


  11. از اپلیکیشن Buffer برای به اشتراک گذاشتن لینک در شبکه‌های اجتماعی استفاده کنید: وقتی دارید وبگردی می‌کنید و مثلاً به مطلبی شبیه همین مطلب بر می‌خورید که ارزش به اشتراک گذاشتن دارد، خیلی راحت از اپلیکیشنی شبیه Buffer استفاده کنید تا آن را در فیس‌بوک یا توییتر به اشتراک بگذارد. این اپلیکیشن هم بر روی کروم و فایرفاکس، و هم بر روی اندروید و iOS قابل نصب است و حتی به شما امکان زمانبندی برای ارسال را هم می‌دهد.


  12. لینک‌های جالب ولی طولانی را برای مطالعه ذخیره کنید: خیلی از ما همیشه متن‌های جالب مثل این را به خاطر کمبود وقت، سریع رد می‌کنیم. ولی در اصل این یعنی که داریم وقت خود را با ناقص خواندن آن مطالب تلف می‌کنیم. غیر از این است؟ پس چه بهتر که آنها را برای مطالعه در اوقات فراغت جایی ذخیره کنیم. سرویس‌هایی مثل Instapaper در این زمینه خیلی به کار می‌آیند.


  13. اپلیکیشن ایمیل را باز نگذارید: پیام‌های آگاه‌ساز دریافت ایمیل همیشه نوار مغری افراد در حال کار را دچار اختلال می‌کنند. گاهی حتی یادمان نمی‌آید که قبل از آن، داشتیم به چه فکر می‌کردیم. انگار که Restart شده باشیم! بنابراین اجازه ندهید که آنها در پس زمینه فعال بمانند.


  14. برای اجرای برنامه‌ها از میان‌بُر استفاده کنید: همه ما از بعضی امکانات و ویژگی‌های سیستم عامل خود استفاده نمی‌کنیم. اسمش را می‌خواهید تنبلی بگذارید یا مقاومت در برابر تغییر عادت، به هر حال نوعی جمود است. اما بدانید که وقتی به میان‌بُرها عادت کنید، دیگر از آنها دل نخواهید کند. پس همین الآن در مواردی که احساس نیاز می‌کنید به دنبال میان‌بُر بگردید.


  15. زنگ تلفن یک هشدار است، نه یک فرمان: شما هم حتماً این صحنه خنده‌دار را دیده‌اید که وقتی تلفن بعضی آدم‌ها زنگ می‌خورد، آنها بدو بدو در محضرش حاضر می‌شوند و کم مانده تعظیمش کنند. آنها یادشان رفته ولی شما فراموش نکنید که تلفن همراه، رئیس شما نیست! این شما هستید که صاحب آن هستید. بنابراین هر زمان که دارید کار می‌کنید و یا وسط چیزی هستید که به تمرکز نیاز دارد، بگذارید آنقدر زنگ بخورد تا دیگر زنگ نخورد!


  16. اولویت در استفاده از وسایل را بر اساس صرفه‌جویی در زمان مشخص کنید: بله، مطالعه فید اخبار با مانیتور بزرگ کامپیوتر خوشایندتر است ولی اگر همین کار را با گجت‌های همراه انجام دهید، می‌توانید آن مطالب را در اوقاتی که توی تاکسی یا اتوبوس یا مترو تلف می‌شود بخوانید. این مورد حتی در انتخاب گجت‌ها هم می‌تواند یک معیار خوب باشد.


  17. به روز کردن وضعیت خود در شبکه‌های اجتماعی و تعداد شبکه‌هایی را که در آنها فعالیت می‌کنید، محدود نمایید؛ به نقل از توییتر: «الآن از خونه اومدم بیرون، توی کوچه هستم/کسی یادش هست دیشب ماشین رو کجا پارک کردم؟/... (چند ثانیه بعد جواب می‌رسد که: مگه آپارتمان پارکینگ اختصاصی نداره؟)... آه! راست میگیا، حواس نمیمونه برا آدم این روزا!»

باور کنید تمرکز کردن روی اصل غذا، بیشتر از ور رفتن با مخلفات ارزش دارد. بنابراین مدام با فعالیت بی مورد در شبکه‌ها انرژی و وقت خود را تلف نکنید.


  18. فهرست کارها را روز قبل آماده کرده باشید: همه ما معمولاً برای فردا کارهایی را در سر داریم. چه بهتر که آنها را جایی ثبت یا یادداشت کنیم. از قدیم گفته‌اند کم‌رنگ‌ترین جوهرها از بهترین حافظه‌ها ماندگار تر هستند.


  19. تعداد اشتراک‌های فید خود را کاهش دهید: قبل از اینکه برای این کار وارد گوگل ریدر شوید، به خودتان قول بدهید که صادقانه و منصفانه به فهرست‌ها نگاه کنید. سپس از شر هر چیزی که باعث تلف شدن وقت شما می‌شود خلاص شوید. یادتان باشد، روزانه میلیون‌ها صفحه جدید در اینترنت ایجاد می‌شود، آنقدر که می‌توانید تمام وقت به خواندن آنها مشغول شوید. پس بهتر است از خودتان بپرسید که در اینترنت به دنبال چه می‌گردید؟


  20. یادتان باشد چه چیزی کجا است: در محیط کار و خانه، همه ما چیزهایی داریم که نخواهیم روی میز شخصی‌مان باعث شلوغی بیش از حد شوند. پس آنها را در جاهای دیگری می‌گذاریم. اما حتماً برای شما هم رخ داده که در موقع نیاز دوباره به برخی از آن چیزها، نیم ساعت از وقت خود را تلف کرده باشید. بهترین راه این است که از محل دقیق هر چیزی نقشه‌برداری یا یادداشت‌برداری کنید.


  21. از خدمات اَبری استفاده کنید: بله امکان دسترسی به خدمات با سرعت عالی برای ما کمتر وجود دارد، ولی با این حال بسیاری مواقع می‌توان از خدمات ابری رایگان مثل dropbox استفاده مناسبی کرد. مثلاً می‌توانید پروژه‌ها را در یک فولدر مشترک قرار دهید تا هم با همکارانتان به اشتراک گذاشته شوند و هم خود شما آنها را روی تمام دستگاه‌ها در اختیار داشته باشید. بسیاری اوقات این نوع دسترسی باعث صرفه‌جویی در وقت می‌شود.


  22. از شامپوهای همه‌کاره استفاده کنید: به نظر پیشنهاد مسخره‌ای می‌رسد، ولی اگر اهل آواز خواندن در حمام نیستید و سریع دوش می‌گیرید و می‌پرید بیرون، استفاده از شامپویی که تن‌شو هم باشد، مطمئناً چند دقیقه‌ای در وقت شما صرفه‌جویی می‌کند.


  23. از یک خودکار چند رنگ استفاده کنید: یک بار تجربه کردن آنها، باعث می‌شود دیگر خود را مجبور به حمل چندین و چند خودکارِ رنگارنگ نبینید. و در ضمن وقتی مجبور به نوشتن مطلبی با چند رنگ هستید، بلایِ بنداز-و-بردار را سر خودکارهای معمولی نمی‌آورید.

آیا موافق نیستید که همه ما به خاطر عادت‌های کوچک و بزرگ خود پاره‌وقت‌های زیادی را هدر می‌دهیم؟ اگر شما هم راه‌های بیشتری بلد هستید در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

کوچکترین ذره هستی چیست؟

علمولوژی: جواب این  سوال سخت در طول زمان همراه با بشر تکامل یافته است. در قدیم مردم دانه های شن را ذرات سازنده دنیای اطراف خود می انگاشتند. سپس اتم کشف شد و تا وقتی که پروتون، نوترون و الکترون کشف نشد به نظر می آمد که اتم قابل تقسیم نیست. همین تفکر در مورد این سه ذره بنیادی وجود داشت تا اینکه دانشمندان کشف کردند که پروتون ونوترون هر کدام از سه کوارک ساخته شده اند.

اندی پارکر گفت: تا بحال قادر نبوده ایم  هیچ مدرکی دال بر وجود ذره در کوارک مشاهده کنیم. آیا ما به بنیادی ترین لایه ماده رسیده ایم؟ پارکر افزود: حتی اگر کوارک و الکترون قابل تقسیم نباشند دانشمندان هنوز نمی دانند که آیا آنها کوچکترین ذرات وجودی ماده اند یا نه و یا اینکه هستی ذرات خردتری نیز دارد. پارکر که یک پروفسور فیزیک انرژیهای قوی در دانشگاه کمبریج انگلستان  می باشد با شرکت در  برنامه  تخصصی “افق: هستی چقدر کوچک است” در کانال دو بی بی سی میزبان این شبکه بود.

در آزمایشات انجام شده ذرات ریز مانند الکترون و کوارک مانند نقاط مجرد ماده عمل می کنند که با فاصله منتشر شده اند. اما اشیا به شکل نقاط قوانین فیزیک را دشوار می سازند. شما می توانید بی نهایت به یک نقطه نزدیک شوید اما نیروهای وارده بر آن به صورت نامحدودی بزرگ می شوند که به مذاق  دانشمندان خوش نمی آید. تفکری به نام فرضیه  ”ریسمان برتر” این مشکل را برطرف می سازد. این فرضیه می گوید به جای تشبیه  تمام ذرات به نقطه، آنها را گره های یک طناب بدانیم به این دلیل که همیشه تا اندازه ای از یک ذره به دیگری نزدیکترند. این روزنه  ظاهرا کمی از مشکل نامحدودی را حل می کند و توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. با اینحال دانشمندان هنوز مدرک آزمایش  شده ای که درستی این فرضیه را نشان دهد ندارند.

راه دیگر حل مسئله نقاط  این است که بگوئیم فضا پیوسته و لطیف می باشد اما از اجزا یا دانه های گسسته ساخته شده که بعضا از آن به عنوان خمیر فضائی یاد می شود. در اینصورت دو ذره نمی توانند به هم بی نهایت نزدیک شوند چون که ذره کوچکی از فضا، آن دو را از هم جدا می کند.

ادعای دیگر حداقل بر طبق قوانین فیزیک  این است که  ذرات موجود در هستی در میان حفره های سیاه منفرد هستند. حفره  سیاه وقتی به وجود می آید که ماده در فضائی کافی – جائی که جاذبه وجود دارد –  فشرده می شود این امر باعث کشش درونی هر چه بیشتر می شود که در نهایت به تراکم نامحدود یک نقطه ختم می شود. اما بیشتر کارشناسان اعتقادی به تراکم نامحدود حفره های سیاه ندارند. آنها می گویند که بی انتهائی، محصول برخورد دو فرضیه حاکم فیزیکی است: نسبیت عمومی و مکانیک کوانتومی.

پارکر همچنین گفت :به گمان من تک بودن حفره های سیاه بسیار کوچکتر از یک کوارک است اما هیچ نوع تراکم بینهایت نیست. به احتمال بسیار زیاد این فاصله ها میلیونها برابر و بیشتر از آن کوچکتر از آنچه تا بحال دیده ایم هستند. ریسمان های برتر تکینگی و اجزا هستی با طول پلانک تقریبا هم اندازه اند. این مقدار طول ۱٫۶ ضربدر رقم اعشاری با ۳۴ صفر می باشد. احتمالا کوچکترین ذره در هستی به اندازه طول مسافت پلانک می باشد.

سطح بندی مطلب: 
متوسط

 

تعداد فزاینده ای از شرکت های بزرگ به این نتیجه رسیده اند که در تلاش های شان در مقابله با هکرها، بهترین دفاع، حمله به آنها است

این روش در صنعت به عنوان فناوری «دفاع فعال» یا «حمله متقابل» شناخته می شود. جوزف مِن از خبرگزاری رویترز در این رابطه می گوید: «می توان این دفاع را از کوچک ترین فعالیت ها برای منحرف کردن ذهن هکرها یا ایجاد اختلال در کار آنها، تا اقدامات وسیع تر همچون استخدام فردی برای هک کردن هکرها دسته بندی کرد. البته این اقدامات می توانند نقض کننده قوانین آمریکا یا هر کشور دیگری باشند

شاون هنری مامور سابق رسیدگی به جرایم اینترنتی در افبیآی، کسی که به تازگی یک شرکت امنیت سایبری به نام CrowdStrike  برای کمک به شرکت ها راه اندازی کرده در جواب جوزف مِن گفت: «ما نه تنها آتش را خاموش نمی کنیم بلکه  افرادی که آن را به عمد روشن کرده اند را نیز می یابیمبه این مفهوم که علاوه بر برطرف کردن مشکلات حاصل از هک، خود هکرها را نیز پیدا کرده و به آنها رسیدگی می کنیم

این سخن به گفته برخی کارشناسان به هیچ وجه خوب نیست زیرا جنگ بین شرکت ها و هکرها را افزایش می دهد و در نهایت به پیروزی هکرها خواهد انجامید. John Pescatore کارمند سابق آژانس امنیت ملی و سرویس مخفی که در حال حاضر فعالیت های امنیتی «اینترنت گارتنر» را رهبری می کند به رویترز گفت: «هیچ مورد تجاری و درآمد مثبتی در این راه وجود ندارد».

ابتکار عمل

یکی از بهترین مثال ها در این رابطه به حدود 18 ماه پیش بر می گردد. مشاور امنیتی HBGary Federal به نام آرون بار در اظهاراتی گفت که رهبر گروه هکری آنانیموس را شناسایی کرده است و می خواهد نام آنها را به افبیآی بفروشد. در پاسخ این اظهارات، گروه آنانیموس HBGary را هک و بیش از 50 هزار ایمیل محرمانه آنها را در اینترنت پخش کردند. در ادامه این اتفاق، آرون بار در اواخر ماه فوریه استعفا داد

اما هنوز روش «حمله متقابل» همچنان حامیان خود را دارد. دکتر پاتریک لین مدیر گروه اخلاق و علوم نو ظهور در دانشگاه دولتی پلی تکنیک کالیفرنیا در کنفرانسی در 30 آوریل سال جاری میلادی در آتلانتیک به این مسئله پرداخت

در حالی که تمرکز اصلی این اثبات بر این استوار بود که دولت آمریکا بیشتر روی قوانین بین المللی برای مقابله با حملات بیگانه تمرکز کند، دکتر لین در همان زمان به CSO گفت که دفاع شخصی یک حق ابتدایی است که توسط متمم دوم قانون اساسی تایید شده است. او گفت این مساله در دوره «غرب وحشی» به ترساندن قانون شکنان کمک کرد. در عصر مدرن نیز کشتی های تجاری که مورد حمله دزدان دریایی قرار می گیرند اجازه شلیک به دزدها و کشتن آنها را دارند، مامورهای امنیتی بانک نیز اجازه تیراندازی به دزدهای بانک را دارند. لین همچنین ادامه داد: اصول مشابهی نیز در مورد جرایم اینترنتی وجود دارد. در حالی که او موافق است که تشدید این موقعیت خوب است، می گویدترساندن دیگران برای حمله نکردن به یک شرکت می تواند به نوعی پاسخی خوب و مناسب به شمار برود». همچنین، منطقی است تا فکر کنیم شکست در پاسخ به یک حمله سایبری یک انگیزه برای هکرها برای ادامه و تشدید فعالیت های شان است

لین در این باره می گویدمن متوجه نمی شوم چگونه با هیچ کاری انجام ندادن، می توان تشدید موقعیت این چنینی را متوقف کرد. یک هکر همچون یک مست لایعقل عصبانی نیست که ناگهان از هوش برود یا انرژیاش پایان یابد. اگر یک حمله سایبری برای هکرها سودآور باشد، آنها همچنان به حملات خود ادامه خواهند داد».

ساختن دیوار آتشین

ربهکا هرولد مشاور امنیت و حریم شخصی  که به نام «پروفسو امنیت» شناخته می شود- در جبهه افرادی ایستاده است که می گویند بهترین مقابله همانا دفاع بهتر است. هرولد می گوید امنیت لایه ای می تواند کار را برای هکرها برای سر زدن به جاهای دیگر مشکل بکند

او می گویدممکن است در مقابل، چندین پیامد ناخواسته نیز وجود داشته باشد. پاسخ دادن به چیزی که من به آن حمله سایبری بومبرنگ‌-گونه می گویم می تواند سیستم یا اطلاعات شما را از صدمات بیشتر محافظت کند. باید توجه داشته باشید که هکرها اگر باهوش باشند شما را به شبکه دیگری هدایت خواهند کرد تا دسترسی به شبکه خود آنها پیدا نکنید

هرلود همچنین معتقد است: «صاحبان کار و کسب همیشه به دنبال انتقام جویی از هکرها هستند. آنها به دنبال راهی برای خاتمه دادن به لو رفتن منابع بسیار مهم فعالیت های تجاری خود هستند و احتمالا شکاف های امنیتی در جاهای دیگر برجای می گذارند. به علاوه، شبکه ها در حال حاضر بسیار پیچیده و مملو از مولفه های مختلف هستند و اگر شرکت ها بخواهند از دفاع های امنیتی اتوماتیک برای مقابله با حمله های سایبری استفاده کنند، امکان اشتباه زیاد است

هرولد همچنین بیان می کند: «حمله متقابل هکرها را نمی ترساند. اگر هکری بداند که قصد حمله متقابل دارید، به احتمال بسیار زیاد از حمله های بسیار خطرناک تر و مضرتر برای آسیب زدن به هدف خود استفاده می کند».

پاتریک لین نیز اعتقاد دارد ضعیف بودن و ضعیف نشان دادن همچون کارت دعوتی برای هکرها برای اجرای اهداف سودجویانهشان است. بنابراین بهتر است همیشه از موضع قدرت وارد شد. لین می گوید: «شاید برخی از هکرها مورد حمله متقابل قرار بگیرند اما آنها دشمنان منطقی نیستند و به فکر منافع خویشند. فقط تعدادی از هکرها و غارتگرهای سایبری ممکن است به حملات قربانی پاسخ متقابل بدهند و حملات خود را شدیدتر کنند، آن هم در صورتی که قربانی اصرار بر جنگ متقابل داشته باشد. اما این گروه اقلیت نباید مسیر مقابله منطقی و کاربردی را مورد بی مهری قرار بدهند

لین همچنین ادامه می دهددر دنیای مدرن و امروزی دزدهای دریایی، نیز حمله متقابل کردنِ کشتی های تجاری باعث تشدید کشمکش نمی شوداو این سوال برایش پیش آمده است که چرا نباید کشتی های تجاری در مقابل حمله دزدهای دریایی از خود دفاع کنند؟ به همین دلیل می گویداجرای قانون در هر حالتی خوب است. اما در مورد جرایم سایبری اجرای قانون قابل اعتمادی وجود ندارد. حتی یک سند و مدرکی نیز وجود ندارد که بتوان به آن استناد کرد.» 

لین می گوید: «بدون دخالت دولت و صادر کردن قانون برای حملات سایبری، این حمله ها هر روز بیشتر از پیش افزایش پیدا خواهند کرد

یک میز نهارخوری جالب شبیه تاب های شهربازی+ عکس

قدس آنلاین – رها واعظی: آخرین نمونه طراحی از میزهای چرخشی، نمونه ی تابی شکل زیر است.

به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، این میز با صندلی های معلق خود، در زمان غذا خوردن و یا جلسات دوستانه به شما اجازه ی تاب خوردن می دهد و بدنتان را از بی تحرکی نجات می دهد.
این میز بیش تر برای افرادی مناسب است که روحیه ای شاد و اهل تفریح دارند، ضمنا صندلی های آن نیز قابل تنظیم با قد هر فرد می باشد.
 

۶۵۰۰ سال پیش، دندان‌های خراب را این طور ترمیم می‌کردند...

پزشکی - کشف نشانه‌های پر شدن دندان یک مرد 6500 ساله با موم نشان می‌دهد مردمان دوران نوسنگی احتمالا از دانش دندان‌پزشکی خوبی برخوردار بودند. این کشف بر شواهد قبلی در این زمینه صحه گذاشته است.

علی رنجبران: احتمالا شما نمی‌خواهید چنین چیزی را در خانه امتحان کنید، اما یک تکه ساده موم که بر روی دندان فردی در 6500 سال قبل وصل شده، احتمالا قدیمی‌ترین نشانه از پر کردن دندان است که به ثبت رسیده است. این کشف به شواهدی اضافه می‌کند که نشان می‌دهد جوامع نوسنگی دانش دندان‌پزشکی شگفت‌انگیزی داشته‌اند.
این مرد باستانی که دندانش پر شده، بین 24 تا 30 سال عمر داشته و در جایی زندگی می‌کرده که امروزه اسلوونی نامیده می‌شود. فسیل استخوان فک این مرد باستانی که در اوایل قرن قبل در نزدیکی روستای لونچه پیدا شد، در آن زمان یکی از قدیمی‌ترین استخوان‌های انسان پیدا شده در سراسر زمین بود و بعد به موزه شهر تریست در ایتالیا رفت.
 

کلودیو تونیز از مرکز بین‌المللی فیزیک نظری تریست می‌گوید: «این استخوان برای مدت 101 سال در آن موزه بود بدون آنکه کسی توجه کند چیز عجیبی در باره آن وجود دارد.» اما بالاخره زمانی راز این استخوان فاش شد که تونیز و همکارش فدریکو برناردینی از این استخوان برای آزمایش یک نمونه جدید دستگاه تصویربرداری اشعه ایکس استفاده کردند.
عکس‌های جدید به آن‌ها نشان داد که مواد عجیبی به دندان این مرد چسبیده است. آن‌ها سپس با استفاده از دستگاه جدید، عکس سه‌بعدی کاملی از این دندان گرفتند که نشان می‌داد یک شکاف عمودی بلند و نقص مینای دندان در قسمت بالای این منطقه خالی از دندان وجود دارد. همین طور در این عکس به وضوح مشخص بود که ماده‌ای غیرعادی به شکل یک کلاهک نازک دنباله‌دار به خوبی این شکاف عمیق و همین‌طور منطقه بالایی آن را پر کرده است. طیف‌نگاری فروسرخ از دندان مشخص شد که مواد داخل دندان، موم زنبورعسل است و سن‌یابی آن‌ها به وسیله کربن14 نشان داد هر دو قدمتی به اندازه هم و حدود6500 سال دارند. این موضوع نشان داد که صاحب این دندان‌ها در زمانی که زنده بود، احتمالا از موم زنبورعسل برای ترمیم دندان شکسته و پوسیده استفاده کرده و بعد از آن از این دندان پرشده نیز استفاده می‌کرد. به این ترتیب، این دندان 6500 ساله به قدیمی‌ترین دندان پر شده روی زمین تبدیل شده است، حتی قدیمی‌تر از پروتزهای طلایی که امپراتوران روم برای جای خالی دندان‌هایشان از آن استفاده می‌کردند.

نحوه استفاده از این موم نشان می‌دهد آن‌ها این پر کردن دندان را به عنوان بخشی از مراسم کفن و دفن یا آیین‌های مذهبی به کار نگرفته‌اند. تونیز و برناردینی می‌گویند نحوه استفاده از این موم نشان می‌دهد این کار با هدف مهم موم کردن و بسته نگاه داشتن قسمت‌های زیرین دندان ترک خورده انجام شده است.

دندان‌پزشکان باستانییافته‌های قبلی نشان می‌دهد که انسان‌های دوران نوسنگی به خوبی به دندان‌پزشکی تسلط داشتند. در سال 2001/1380، دیوید فریر از دانشگاه کانزاس و همکارانش نشانه‌های یک سوراخ‌شدگی عمدی را که احتمالا با تکه‌ای چخماق انجام شده بود، در 11 دندان پسین در محوطه‌ای باستانی در پاکستان یافتند که عمری بین 7500 تا 9000 سال داشتند. 4 عدد از این دندان‌ها نشانه‌هایی از خردشدگی داشتند اما در هیچ کدامشان نشانه‌های پرشدگی دیده نشده بود.
«بسیار مشکل است که باور کنیم آن‌ها می‌توانستند در اسکلت یا دندان‌ها دست‌کاری کنند، اما من فکر می‌کنم کار های تونیز و برناردینی بهترین اثبات برای این مسئله است.» این را فریر می‌گوید.
 

استفان بوکلی از دانشگاه یورک انگلستان می‌گوید: «موم به دلایل مختلف پرکننده مناسبی بوده است.» او عضو تیمی است که به تازگی از آنالیز دندان به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها پزشکان باتجربه‌ای بودند. او ادامه می‌دهد: «موم دمای ذوب پائینی دارد، به سادگی ذوب شده و جاهای خالی را پر می‌کند و سپس در دمای اتاق سفت می‌شود.» به این ترتیب به نظر می‌رسد موم واقعا پرکننده مناسبی بوده که به سادگی هم تجدید می‌شده. او اضافه می‌کند که این موم احتمالا حاوی مقدار کمی عسل و برموم (از تولیدات زنبورعسل که شبیه صمغ است و دمای ذوب آن کمی بالاتر از موم بوده و از آن سفت‌تر است) بوده که هر دو خاصیت ضد باکتریایی دارند و همین‌طور برموم ویژگی ضد پوسیدگی دندان نیز دارد.
فریر می‌گوید: «تمدن‌های قدیمی از چیزهای جالبی استفاده می‌کردند و روش‌های جالبی برای حل مشکلاتشان داشتند که در حال حاضر تنها به دست تکنولوژی گشوده می‌شود.» این موضوع را هر وقت که ما چیزی درباره جوامع باستانی یاد می‌گیریم بیشتر درک می‌کنیم.