تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١﴾ الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِی خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ ﴿٣﴾ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِیرٌ ﴿۴﴾ وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِینِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ ﴿۵﴾ وَلِلَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۶﴾ إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَکَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ ۖ کُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذِیرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا
بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ
مِنْ شَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبِیرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١١﴾ إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿١٢﴾وَأَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾ أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿١۴﴾ هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿١۵﴾ أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿١۶﴾ أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ نَذِیرِ ﴿١٧﴾ وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿١٨﴾ أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ ۚ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿١٩﴾ أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿٢٠﴾ أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿٢١﴾ أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿٢٢﴾ قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ ﴿٢٣﴾ قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢۴﴾ وَیَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٢۵﴾قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿٢۶﴾فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَقِیلَ هَٰذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿٢٧﴾ قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٢٨﴾ قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿٢٩﴾ قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ ﴿٣٠﴾
به نام خدا که رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش همیشگى.
همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروایى [همه هستى] به دست اوست و او بر هر کارى تواناست .«1» آنکه مرگ و زندگى را آفرید تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید ، و او تواناى شکستناپذیر و بسیار آمرزنده اس
ت .«2» آنکه
هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید . در آفرینش [خداى] رحمان ، ناهماهنگى
نمىبینى ، پس بار دیگر بنگر آیا هیچ خلل و سستى مىبینى ؟«3»سپس
بار دیگر بنگر تا دیدهات در حالى که خسته و کمسو شده [و از یافتن خلل و
نابسامانى و ناهماهنگى فرو مانده] و درمانده شده است ، به سویت باز گردد .«4» همانا
ما آسمان دنیا را با چراغهایى آراستیم و آنها را تیرهایى براى راندن
شیطانها قرار دادیم ، و براى آنان [در آخرت] آتشى افروخته آماده کردهایم ؛«5» و براى کسانى که به پروردگارشان کافر شدند ، عذاب دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است.«6» هنگامى که در آن افکنده شوند از آن در حالى که در جوش و فوران است ، صدایى هولناک و دلخراش مىشنوند .«7» نزدیک
است که از شدت خشم متلاشى و پارهپاره شود . هرگاه گروهى در آن افکنده
شوند ، نگهبانانش از آنان مىپرسند : آیا شما را بیمدهندهاى نیامد ؟«8» مىگویند
: چرا ، بیمدهنده آمد ، ولى او را انکار کردیم و گفتیم : خدا هیچ چیز
نازل نکرده است ؛ شما بیمدهندگان جز در گمراهى بزرگى نیستید ؛«9» و
مىگویند : اگر ما [دعوت سعادتبخش آنان را] شنیده بودیم ، یا [در حقایقى
که براى ما آوردند] تعقّل کرده بودیم ، در میان اهل آتش سوزان نبودیم .«10» پس به گناه خود اعتراف مىکنند . مرگ و دورى از رحمت بر اهل آتش سوزان باد .«11» بىتردید کسانى که در نهان از پروردگارشان مىترسند ، براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ است .«12»و گفتارتان را پنهان کنید یا آن را آشکار سازید ، مسلماً او به نیّات و اسرار سینهها داناست .«13» آیا کسى که [همه موجودات را] آفریده است نمىداند ؟!! و حال آنکه او لطیف و آگاه است .«14» اوست
که زمین را براى شما رام قرار داد ، بنابراین بر اطراف و جوانب آن راه
روید و از روزى خدا بخورید ، و برانگیخته شدن مردگان و رستاخیز به سوى اوست
.«15» آیا از کسى که [حاکمیت و
فرمانروایىاش] در آسمان قطعى است [چه رسد در زمین] خود را در امان
دیدهاید ، از اینکه [با شکافتن زمین] شما را در آن فرو برد در حالى که
جنبش موجآسایش را ادامه دهد ؟«16» آیا
از کسى که حاکمیت و فرمانروایىاش در آسمان قطعى است [چه رسد در زمین] خود
را در امان دیدهاید از اینکه توفانى سخت [که با خود ریگ و سنگ مىآورد]
بر شما فرستد ؟ پس به زودى خواهید دانست که بیم دادن من چگونه است !«17» مسلماً کسانى که پیش از آنان بودند [آیات خدا و پیامبران را انکار کردند] ، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود ! «18» آیا
ندانستهاند که پرندگان بالاى سرشان را در حالى که بال مىگشایند و
مىبندند ، فقط [خداى] رحمان در فضا نگه مىدارد ؟ یقیناً او بر همه چیز
بیناست . «19» آیا آن کیست [از] سپاهتان که شما را به هنگام نزول عذاب در برابر خداى رحمان یارى دهد ؟ کافران جز دچار فریب [شیطان] نیستند .«20» یا
کیست آنکه به شما روزى دهد ، اگر خدا روزىاش را از شما باز دارد ؟ [نه
اینکه حقیقت را نمىدانند] بلکه در سرکشى و دور شدن [از حق سرسختى و]
پافشارى مىکنند .«21» آیا کسى که نگونسار و به صورت افتاده حرکت مىکند ، هدایتیافتهتر است یا آنکه راستقامت بر راه مستقیم مىرود ؟«22» بگو : اوست که شما را آفرید و براى شما گوش و دیده و دل قرار داد ، ولى اندکى سپاس مىگزارید .«23» بگو : اوست که شما را در زمین آفرید و به سوى او محشور مىشوید .«24» و مىگویند : اگر راستگویید این وعده وقوع [رستاخیز] کى خواهد بود ؟«25» بگو : دانش [این حقیقت] فقط نزد خداست و من تنها بیمدهندهاى آشکارم .«26»پس
زمانى که آن [وعده داده شده] را از نزدیک ببینند ، چهره کافران درهم و زشت
گردد [و به آنان گویند :] این است همان چیزى که آن را [از روى مسخره]
مىخواستید .«27» بگو : به من
خبر دهید اگر خدا من و هر که را با من است هلاک کند ، یا مورد رحمت قرار
دهد ، در آن صورت چه کسى کافران را از عذاب دردناک پناه خواهد داد ؟«28» بگو : اوست رحمان ، به او ایمان آوردیم ، و بر او توکل کردیم ، پس به زودى خواهید دانست چه کسى در گمراهى آشکار است .«29» بگو
: به من خبر دهید اگر آب مورد بهرهبردارى شما [چون آب رودها ، چشمهها ،
سدها و چاهها] در زمین فرو رود [تا جائى که از دسترس شما خارج گردد]
نهایتاً کیست که برایتان آب روان و گوارا بیاورد ؟
