واسه خودم

واسه خودم

واسه خودم

واسه خودم

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها
مصرف برخی مواد غذایی، برای ییشگیری از سفید شدن زود هنگام مو، اثر فوق‌العاده‌ای دارند.

 

در خصوص سفید شدن مو، جدا از مورد وراثت و ژنتیک، موارد دیگری نیز  دست اندر کار هستند که مورد تغذیه از مهم‌ترین آن‌هاست.

در واقع نقایص و کمبودهای تغذیه‌ای، عامل مهمی برای از دست دادن رنگ و شفافیت مو هستند. غذاهایی مصرف کنید که سرشار از ویتامین و مواد معدنی باشند که رنگ موها را حفظ کرده و علاوه بر آن از دیگر خواص سلامتی آن‌ها نیز بهره‌مند شوید.

سبزیجات برگی

برای استفاده از ویتامین‌های B از سبزی‌جات برگی تیره رنگ مصرف کنید. پوست سر شما برای تولید سلول‌های قرمز خون که اکسیژن و مواد غذایی را منتقل می‌کنند از ویتامین B6 و B12 مصرفی شما استفاده می‌کنند.

رنگ مو به هورمون‌ها مربوط می‌شود و ویتامین B12 نیز نقش مهمی را در تولید هورمون بر عهده دارد.

 
شکلات

مس نقش اساسی در تولید ملانین - منبع رنگ مو - دارد. کمبود مس در بدن می‌تواند منجر به سفید شدن مو شود. برای بهره‌مندی از این ماده،‌ مصرف شکلات نیمه شیرین می‌تواند گزینه خوبی باشد. از دیگر غذاهای سرشار از مس می‌توان به عدس و قارچ نیز اشاره کرد.


ماهی سالمون

سلنیوم موجود در این غذای دریایی با تنظیم تولید هورمون و مبارزه با رادیکال‌های آزاد به شفافیت و درخشش مو کمک موثری می‌کند و از سفید شدن زودهنگام مو پیشگیری می‌کند.

 
انواع توت

مصرف انواع توت به خصوص توت‌فرنگی راه خوشمزه‌ای برای کسب فراوان ویتامین C است. یکی از عملکرد‌های مهم ویتامین C کمک به تولید ونگهداری کلاژن سالم (نوعی بافت رابط درون فولیکول‌های مو ) است و با رادیکال‌های آزاد که منجر به فرآیند پیری می‌شوند مبارزه می‌کند.

 
بادام

 

برای دستیابی به ویتامین E و مس، بادام بخورید. بادام را به عنوان میان وعده‌ای سالم میل کنید . محققان می‌گویند مصرف بادام می‌تواند سطح کلسترول بد را کاهش دهد.

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها

بهترین مواد غذایی برای جلوگیری از سفیدشدن موها
مصرف برخی مواد غذایی، برای ییشگیری از سفید شدن زود هنگام مو، اثر فوق‌العاده‌ای دارند.

 

در خصوص سفید شدن مو، جدا از مورد وراثت و ژنتیک، موارد دیگری نیز  دست اندر کار هستند که مورد تغذیه از مهم‌ترین آن‌هاست.

در واقع نقایص و کمبودهای تغذیه‌ای، عامل مهمی برای از دست دادن رنگ و شفافیت مو هستند. غذاهایی مصرف کنید که سرشار از ویتامین و مواد معدنی باشند که رنگ موها را حفظ کرده و علاوه بر آن از دیگر خواص سلامتی آن‌ها نیز بهره‌مند شوید.

سبزیجات برگی

برای استفاده از ویتامین‌های B از سبزی‌جات برگی تیره رنگ مصرف کنید. پوست سر شما برای تولید سلول‌های قرمز خون که اکسیژن و مواد غذایی را منتقل می‌کنند از ویتامین B6 و B12 مصرفی شما استفاده می‌کنند.

رنگ مو به هورمون‌ها مربوط می‌شود و ویتامین B12 نیز نقش مهمی را در تولید هورمون بر عهده دارد.

 
شکلات

مس نقش اساسی در تولید ملانین - منبع رنگ مو - دارد. کمبود مس در بدن می‌تواند منجر به سفید شدن مو شود. برای بهره‌مندی از این ماده،‌ مصرف شکلات نیمه شیرین می‌تواند گزینه خوبی باشد. از دیگر غذاهای سرشار از مس می‌توان به عدس و قارچ نیز اشاره کرد.


ماهی سالمون

سلنیوم موجود در این غذای دریایی با تنظیم تولید هورمون و مبارزه با رادیکال‌های آزاد به شفافیت و درخشش مو کمک موثری می‌کند و از سفید شدن زودهنگام مو پیشگیری می‌کند.

 
انواع توت

مصرف انواع توت به خصوص توت‌فرنگی راه خوشمزه‌ای برای کسب فراوان ویتامین C است. یکی از عملکرد‌های مهم ویتامین C کمک به تولید ونگهداری کلاژن سالم (نوعی بافت رابط درون فولیکول‌های مو ) است و با رادیکال‌های آزاد که منجر به فرآیند پیری می‌شوند مبارزه می‌کند.

 
بادام

 

برای دستیابی به ویتامین E و مس، بادام بخورید. بادام را به عنوان میان وعده‌ای سالم میل کنید . محققان می‌گویند مصرف بادام می‌تواند سطح کلسترول بد را کاهش دهد.

واریکوسل (واریس ناحیه تناسلی در مردان)

واریکوسل (واریس ناحیه تناسلی در مردان)

واریکوسل (واریس ناحیه تناسلی در مردان)
بیماری واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه در 10درصد مردان بالغ مشاهده می‌گردد و شایعترین عامل ناباروری مردان می‌باشد و تنها درمان قطعی ....

 
 

بیماری واریکوسل چیست؟ واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه شایعترین بیماری مردان پس از بلوغ می‌باشد و 10درصد مردان بالغ به آن مبتلا می‌باشند. واریکوسل شایعترین عامل ناباروری مردان می‌باشد. سن شروع بیماری معمولاً در زمان بلوغ و یا بلافاصله پس از بلوغ می‌باشد ولی در سن کمتر یا سن بالا نیز ممکن است ایجاد گردد.

عامل ایجاد بیماری واریکوسل چیست؟ بیماری واریکوسل با واریسی شدن و گشادشدن عروق وریدی(سیاهرگهای) بیضه ظاهر می‌گردد که در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم‌بندی می‌گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجادکننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه‌های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن مسیر این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی‌مطرح می‌باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است.

 این نوع عامل عمده واریکوسل است و 90درصد در سمت چپ می‌باشد. نوع ثانویه که بدنبال وجود عامل مشخص ایجادکننده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می گردد درصد کمی‌از واریکوسل‌ها را شامل میشود و علت ایجادکننده آن غالبا توده‌های شکمی، بخصوص تومورهای بدخیم می‌باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.

علائم بیماری واریکوسل چیست ؟ بیمار ممکن است با شکایت بزرگی، یا عدم تقارن بیضه‌ها، یا درد بیضه، و یا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شایعترین فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حین معاینه، متوجه آن می‌گردند. درمعاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و درحالت ایستاده، و یا افزایش فشار شکمی ‌تشدید می‌یابد و در حالت خوابیده از بین می‌رود (درصورتیکه تورم عروق درحالت خوابیده از بین نرفت، بایستی به نوع ثانویه آن شک کرد.)

 

افتراق واریکوسل ازنظر شدت بیماری :
بیماری واریکوسل ازنظر شدت به 3 درجه تقسیم‌بندی می‌گردد. در نوع درجه 1 اتساع عروق فقط حین فشار شکمی‌ در لمس توسط پزشک قابل لمس، و تشخیص می‌باشد. در نوع درجه 2 با فشار شکمی، اتساع عروق، قابل مشاهده می‌گردد. و در نوع درجه 3 حتی بدون فشار شکمی، اتساع عروق، درحالت ایستاده قابل مشاهده می‌باشد. لازم به ذکر است نوع درجه 3 آن ازنظر قانون خدمت سربازی در ایران معافیت دائم و انواع درجه 1 و 2 معافیت از رزم خواهد داشت.

آیا واریکوسل نیاز به درمان دارد؟!

آیا واریکوسل نیاز به درمان دارد؟!
همانگونه که گفته شد 10درصد مردان پس از سن بلوغ درجاتی از واریکوسل دارند ولی همه آنها احتیاج به درمان ندارند. اگر واریکوسل برای فرد، عارضه ....
 
چه بیمارانی احتیاج به درمان دارند ؟
همانگونه که گفته شد 10درصد مردان پس از سن بلوغ درجاتی از واریکوسل دارند ولی همه آنها احتیاج به درمان ندارند. اگر واریکوسل برای فرد، عارضه‌ای ایجاد کند لازم است درمان انجام گردد. درغیراینصورت احتیاج به درمانی نیست.

عوارض واریکوسل چیست ؟
عوارض واریکوسل شامل ایجاد درد، آتروفی (کوچک شدن سایز و نرم شدن قوام بیضه) و ناباروری می باشد. درد ناشی از واریکوسل دردی با کیفت احساس سنگینی، که با فعالیت و ایستادن تشدید یافته و با استراحت بهبود می یابد.

آیا بیمار مبتلا به واریکوسل بدون عارضه احتیاج به پیگیری دارد ؟
بلی؛ همانگونه که گفته شد اگر واریکوسل عارضه ای ایجاد نکند احتیاج به درمان نیست. ولی لازم است بیمار بصورت ماهانه، خود را معاینه کند. و درصورت کوچک شدن سایز بیضه، و یا تغییر در قوام آن، لازم است توسط پزشک معاینه شود.
همچنین اگر بیمار مبتلا به واریکوسل ازدواج نکرده و یا خواستار داشتن فرزند دیگری در آینده می باشد، بایستی هر 6 ماه با آزمایش اسپرم، ازنظر باروری بررسی گردد و درصورت شروع تقییرات و ضعیف شدن نطفه احتیاج به درمان دارد.

آیا درمان دارویی برای واریکوسل وجود دارد ؟
جواب: خیر.
درمان واریکوسل فقط اقدامات مداخله گرانه (غیردرمان خوراکی یا دریافت دارو ازطریق تزریق) می باشد. در ساده ترین روش تزریق مواد ایجادکننده انسداد عروق از طریق پوست بداخل وریدهای بیضه مبتلاست که این روش درصد موفقیت کمتر و عارضه درد مزمن و یا هیدروسل بیشتری می باشد.

روشهای جراحی واریکوسل چیست ؟
جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی اقدام به بستن وریدهای بیضه مبتلا می باشد که پس از انسداد این وریدها بتدریج بدلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدود شده کوچک شده و از بین می رود و واریکوسل برطرف می گردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول 4-2 سانتیمتر قابل انجام است.

روشهای جدید جراحی واریکوسلکتومی چیست ؟ روشهای جدید واریکوسلکتومی یکی انسداد عروق از طریق کاتتریزاسیون وریدی و انسداد عروق مبتلا است. که هزینه آن بالاست و درصد موفقیت آن بالا نیست ولی بصورت سرپایی و با کمترین درد انجام می گردد.

روش لاپاروسکوپی(laparoscopic varicocelectomy) که امتیاز آن برش کوچکتر و بزرگنمایی حین جراحی، ولی بدلیل عدم دسترسی جراح به وریدهای فرعی، احتمال عود واریکوسل بیشتر است و همچنین سه برش بر روی پوست بجای یک برش انجام می گیرد.

روش میکروسرجری(microsurgical varicocelectomy) که به عقیده بسیاری بهترین روش جراحی واریکوسلکتومی می باشد. امتیازات آن بزرگنمایی حین جراحی و دسترسی به تمامی وریدهای فرعی می باشد ولی مدت زمان جراحی طولانی تر می گردد و ازنظر تکنیکی نیز مشکل می باشد.

راههای درمان واریکوسل

راههای درمان واریکوسل
همانطور که در قسمتهای قبل گفته شد واریکوسل نوعی بیماری مربوط به مردان است که برای درمان آن در مواقع ضروری نیاز به انجام عمل جراحی می‌باشد.
 
امتیازات روش میکروسرجری نسبت به روش معمولی واریکوسلکتومی‌چیست ؟
در روش میکروسرجری با توجه به استفاده از میکروسکوپ حین جراحی و بزرگنمایی جراح، قادر است با دقت بیشتر وریدها را از شریان ( سرخرگ ) و عروق لنفاتیک ( عروق برنده آب ) جدا کند و فقط وریدها را مسدود نماید.

همچنین وریدهای با سایز کوچک را که استعداد واریسی شدن در آینده دارد و منشاء عود واریکوسل درآینده خواهد بود. در روش جراحی معمولی قابل تشخیص نمی‌باشد درحالیکه در روش میکرسرجری بدلیل بزرگنمایی 6-4 برابر توسط میکروسکوپ، جراح قادر است این وریدهای کوچک را نیز مشاهده کند و از عروق لنفاتیک و شریان مجزا نماید و مسدود کند.

در نتیجه شانس عود واریکوسل در این روش بسیار کمتر و حدود نیم درصد ( یعنی موفقیت 5/99 درصد ) می‌باشد همچنین بدلیل قابلیت بهتر در تمایز شریان و لنفاتیک و حفظ آنها احتمال آتروفی بیضه بدنبال جراح و یا ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) بسیار نادر می‌باشد.

آیا واریکوسلکتومی ‌عارضه‌ای دارد ؟
درجواب بایستی گفت که هر اقدام پزشکی احتمال عارضه دارد همانگونه که عدم درمان واریکوسل نیز احتمال بروز عارضه دارد.

عوارض واریکوسلکتومی‌شامل : 1- احتمال عود واریکوسل که در روش معمولی و سنتی واریکوسلکتومی‌25% - 5% ذکر شده و در روش میکروسرجری نیم درصد می‌باشد.

2- ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) که احتمال آن در روش معمولی جراحی واریکوسلکتومی‌15- 5 درصد و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است.

3- عارضه سوم احتمال آتروفی بیضه که در روش جراحی معمولی کمتر از 3% و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است. ( اینجانب طی حدود 700 مورد واریکوسلکتومی‌میکروسرجری که انجام داده ام 4 مورد عود و هیچ مورد هیدروسل یا آتروفی نداشته ام. در حالیکه بیش از 200 مورد از این بیماران، مواردی بوده اند که قبلا در مراکز مختلف تحت عمل واریکوسلکتومی‌به روش معمولی قرار گرفته بودند ولی واریکوسل برطرف نشده بوده و یا عود کرده بود که مجددا تحت عمل واریکوسلکتومی‌میکروسرجری قرار گرفتند و موفق بوده است.)

آیا عمل جراحی واریکوسلکتومی‌منجر به معلولیت یا ناباروری می گردد ؟
این سؤالی است که بسیاری از بیماران قبل از جراحی سؤال می‌کنند و درجواب بایستی گفت که عمل واریکوسلکتومی‌جهت درمان یا جلوگیری از ناباروری انجام می‌گردد و خود منجر به ناباروری نمی‌گردد و پس از جراحی نیز فرد می‌تواند به فعالیتهای عادی روزمره و انجام ورزش و کار بطور معمول و قبل از جراحی بازگردد. لذا معلولیتی ایجاد نمیکند.

سوال های آقایان درباره تستوسترون

سوال های آقایان درباره تستوسترون

سوال های آقایان درباره تستوسترون
هر مردی میل دارد عمر طولانی داشته باشد، اما هیچ مردی نمی‌خواهد پیر شود...

جاناتان سویفت، ‌نویسنده مشهور داستان‌های گالیور می‌گفت: «هر مردی میل دارد عمر طولانی داشته باشد، اما هیچ مردی نمی‌خواهد پیر شود.» داشتن سبک زندگی سالم به داشتن عمری طولانی و کندشدن فرآیند پیری کمک می‌کند اما این کار نیازمند تلاش و انضباط است، به خصوص در مردانی که در ابتدای زندگی مسیر اشتباه را رفته‌اند....
 تعجبی ندارد که چنین مردانی به دنبال میان‌برهای پزشکی باشند تا جوانی را به آنها بازگرداند. یکی از وسوسه‌برانگیزترین این میان‌برها، استفاده از تستوسترون است.

تستوسترون قوی‌ترین آندروژن- گروهی از هورمون‌های استروییدی که نامشان از کلمه یونانی به معنای «مرد- ساز» گرفته شده- در بدن است. این نام کاملا متناسب است، زیرا آندروژن‌ها مسوول حجیم شدن عضلات، ‌استحکام استخوان‌ها، کلفت‌شدن صدا و الگوی رشد مویی می‌شوند که مشخصه مردان است. این هورمون‌ باعث تشدید تولید سلول‌های قرمز خون نیز می‌شود. تستوسترون رشد دستگاه تناسلی را حین بلوغ تحریک می‌کند و مسوول تولید اسپرم در طول دوران زندگی است. به علاوه این هورمون اثری عمده – هر چند کاملا شناخته‌ نشده- بر رفتار مردان دارد. تستوسترون در احساس انرژی (و پرخاشگری) دخیل است. ‌برای داشتن میل جنسی ضروری است و در ایجاد نعوظ طبیعی و کارکرد جنسی نقش دارد. پس از اینکه تستوسترون در بدن به هورمون دی‌هیدروتستوسترون مبدل می‌شود، رشد سلول‌های پروستات را تحریک می‌کند و باعث تحلیل رفتن فولیکول‌های مو در مردانی می‌شود که به صورت ژنتیکی مستعد طاسی مردان هستند.
تستوسترون جلوی سالمندی را میگیرد؟با افزایش سن مردان، تغییراتی در بدن آنها رخ می‌دهد. کلسیم بدن کاهش می‌یابد، توده عضلانی تحلیل می‌رود و چربی بدن افزایش پیدا می‌کند. تعداد سلول‌های قرمز خون نیز پایین می‌آید. یک مرد معمولی با افزایش سن انرژی‌اش کمتر می‌شود و فعالیت جنسی‌اش کاهش می‌یابد و این وقایع هنگامی رخ می‌دهد که میزان تستوسترون در حال کاهش است. میزان تستوسترون کل در هر سال پس از 40 سالگی یک درصد کاهش می‌‌یابد اما تستوسترون قابل‌دسترس از لحاظ زیستی یعنی شکلی از تستوسترون که تاثیرات هورمون را ایجاد می‌کند، حدود 2 درصد در سال افت می‌کند.
با کنار هم گذاشتن این 2 پدیده، کاهش میزان تستوسترون و کاهش توانایی‌های مردان، کاملا قابل‌درک است که چرا درمان با تستوسترون تا این حد جذابیت دارد. البته باید بدانید که با وجود کاهش تدریجی و آهسته میزان این هورمون با افزایش سن، در اغلب مردان میزان تستوسترون در طول زندگی در دامنه طبیعی باقی می‌ماند. به علاوه گرچه میزان تستوسترون با افزایش سن مردان کاهش پیدا می‌کند، ثابت نشده که افت میزان این هورمون در مردان اثرات نامطلوب سالمندی ایجاد ‌کند، ‌یا درمان با تستوسترون این تغییرات را رفع خواهد کرد. در نهایت و مهم‌تر از همه اینکه بسیاری از پزشکان نگران هستند که درمان با تستوسترون ممکن است بی‌خطر نباشد.
 
بی‌خطر بودن درمان با تستوسترون در مردان در سنین بالا موضوعی مورد اختلاف است. احتمال تاثیر درمان با تستوسترون در بیماری‌های پروستات، چه بزرگی خوش‌خیم پروستات و چه سرطان پروستات، هنوز تایید نشده است. سایر عوارض جانبی درمان با تستوسترون شامل پلی‌سیتمی (افزایش بیش از حد شمار سلول‌های قرمز خون)، قطع تنفس حین خواب (که می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا، ‌حمله قلبی و سکته مغزی شود)، ژنیکوماستی (بزرگ شدن خوش‌خیم پستان در مردان)، آکنه و بیماری کبدی است.
چه کسانی باید تستوسترون مصرف کنند؟درمان جایگزینی تستوسترون برای مردانی که دچار کمبود تستوسترون (که میزان تستوسترون خون پایین‌تر از حد طبیعی است) یا «هیپوگنادیسم» هستند، تایید شده است. علل این بیماری، شامل مختل شدن کار بیضه به علت خطاهای ژنتیکی، اوریون، ضربه شدید، اعتیاد به الکل و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای سرطان است.
در موارد دیگر هیپوگنادیسم ممکن است منشأ مشکل در غده هیپوفیز در مغز باشد. از جمله علل این رده، تومورها (تقریبا همیشه خوش‌خیم)، ضربه سر، جراحی مغز، داروهای گوناگون، برخی اختلالات وراثتی، سوء تغذیه شدید و بیماری‌های مزمن است. تقریبا در همه آقایان مبتلا به هیپوگنادیسم، میزان تستوسترون کل در خون کمتر از 300 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون آزاد زیر 5 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون در دسترس از لحاظ زیستی زیر 150 نانوگرم در دسی‌لیتر است. اما از آنجایی که میزان این هورمون در طول روز به شدت نوسان می‌کند اندازه‌گیری تستوسترون خون باید در ساعت 7 و 10 صبح انجام شود تا نتایج حاصله بیشترین میزان دقت را داشته باشد.
مردان مبتلا به هیپوگنادیسم باید درمان جایگزین با تستوسترون خارجی دریافت کنند. موارد استثنا که نباید هورمون‌درمانی انجام شود، شامل مردان مبتلا به سرطان پروستات یا پستان، بالا بودن میزان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) که در خون اندازه‌گیری می‌شود، وجود گره‌ها یا توده‌هایی در پروستات یا بزرگی شدید پروستات، بالا بودن تعداد سلول‌های قرمز خون و غلظت خون، قطع تنفس انسدادی حین خواب درمان‌نشده، یا نارسایی شدید قلبی است.
 
همچنین تحقیقات اخیر نشان می‌‌دهد که مردان سالمند و مردانی که دارای بیماری قلبی- عروقی هستند یا عوامل خطرساز عمده برای بیماری قلبی مانند فشار خون بالا دارند، باید با کمال احتیاط تستوسترون را دریافت کنند. با وجود مواردی که در بالا ذکر شد، درمان با تستوسترون تنها برای مردان مبتلا به «هیپوگنادیسم» تایید شده است (در آمریکا 250 هزار نفر به این علت تستوسترون دریافت می‌کنند). اما بر اساس گزارش موسسه پزشکی آمریکا، در سال 2002 تعداد نسخه‌ها برای تجویز داروهای تستوسترونی 75/1 میلیون مورد و هزینه‌ای بالغ بر 400 میلیون دلار داشته و این ارقام در حال افزایش سریع است. اغلب این مردان تستوسترون را برای خواص ادعایی «ضدپیری» آن یا برای درمان اختلال نعوظ (که تاثیر تستوسترون در این مورد بسیار مورد تردید است) مصرف می‌کنند. حتی اگر مشکلات احتمالی پروستات ناشی از مصرف تستوسترون را در نظر نگیریم، بررسی‌های اخیری که نشان‌دهنده اثر تستوسترون بر بیماری‌های قلبی بوده‌اند، ما را وادار می‌کند که این موضوع را جدی بگیریم. بسیاری از کارشناسان معتقدند دریافت تستوسترون باید به مردانی محدود شود که دچار هیپوگنادیسم هستند یا آنهایی که حین انجام یک آزمایش بالینی تستوسترون دریافت می‌کنند و به دقت تحت‌نظر هستند.

علائم کمبود تستوسترون چیست؟1) علائم به شدت بیانگر کمبود تستوسترون:
• کاهش میل و فعالیت جنسی
• کاهش نعوظ‌های خودبه‌خودی
• کوچک شدن بیضه‌ها یا بیضه‌های بسیار کوچک
• کاهش موی صورت و بدن
• پوکی استخوان، شکستگی با ضربه خفیف، کاهش قد
• بزرگی یا حساسیت پستان
• گرگرفتگی و تعریق شبانه
• ناباروری
2)علائم کمتر اختصاصی:
• کاهش توده یا قدرت عضلانی
• کاهش انرژی، خستگی و خواب‌آلودگی
 
• افزایش چربی بدن
• افسردگی
• اختلال تمرکز و حافظه
• اختلال خواب یا افزایش خواب‌آلودگی
 
• کم‌خونی
• کاهش قدرت و کارکرد جسمی.

نقش روی در بدن

نقش روی در بدن

تازه کردن چاپ
علوم طبیعت > علوم پزشکی (طب) > پزشکی
علوم طبیعت > علوم پزشکی (طب) > تغذیه
(cached)



روی یا (zinc ) جزو 15 عنصر معدنی و ضروری است، که بدن ما به آن نیاز دارد. اگر به جدول تناوبیمواد نگاهی بیندازیم، می بنیم که این جدول شامل 114 عنصر یا ماده ی شیمیایی است که به صورت دوره ای و گروهی قرار گرفته اند و تمامی این تعداد عناصر از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با یکدیگر متفاوت هستند و بر اساس همین خواص در جدول طبقه بندی شده اند .
فلز روی نخستین بار در سال 1869 میلادی توسط دانشمند فرانسوی رولن به عنوان عامل رشد آسپرژیلوس نیگرا معرفی شد، سپس دکتر سامک و همکارانش ( در سال 1926 ) این عنصر را برای رشد گیاهان آلی ضروری تشخیص داد و پس از آن دکتر بل کینز در سال 1919 به نقش آن در حیوانات بزرگتر و دکتر برتراند و همکارانش در سال 1911و همچنین دکتر مک ( در سال 1926 ) به نقش عنصر روی در انسان اشاره کردند .
در بدن انسان حدود 4 – 1 گرم روی ( به طور متوسط 2/2 گرم روی ) وجود دارد که معادل نیمی ازآهن بدن است . مقدار این عنصر در بعضی از اعضای بدن بیشتر است که نشان دهنده ی نقش آن در این ارگان ها است. بیشترین مقدار روی در چشم، پانکراس و پوست ذخیره شده است ( 20 در صد روی کل بدن ) و به همین دلیل روی از ضایعات پوستی، اگزما و عارضه های دیگر پوستی جلوگیری می کند و بیماران بسیاری با چنین ضایعاتی با خوردن سولفات روی و استعمال پماد های جلدی روی ( به نام Zinc Oxide ) درمان شده و میشوند. هم چنین در مشیمیه ی چشم ، و پروستات و مایع منی صد برابر غلظت پلاسما، روی وجود دارد .
اعمال فیزیولوژی روی در بدن بسیار زیاد و پر اهمیت است. دانشمندان و محققان علم تغذیه در بررسی های خود در طی بیش از 20 سال به این نتیجه رسیده اند که روی در بسیاری از فعل و انفعالات شیمیایی بدن، شرکت داشته و برای حفظ سلامتی و طول عمر بدون امراض وجود آن لازم و ضروری است.
فلز روی آنتی اکسیدانی است که در واکنش های اکسیداتیو استرس نقش مهمی را بازی می کند . همان طور که میدانید در اطراف ما عوامل رادیکال زا و اکسیدان بسیار فراوان است و متاسفانه امروزه رابطه اکثر بیماری ها با این عوامل اکسیدان ثابت شده است.
بطور مثال با مصرف هر عدد سیگار 15000 رادیکال آزاد وارد بدن شخص مصرف کننده میشود که در صورت وجود نداشتن مواد آنتی اکسیدان ، بیماریهای مختلف در بدن ایجاد می شود.
ویتامین C، ویتامین E و بتا کاروتن ( پیش نیاز ویتامین A ) ، روی و سلنیوم 5 آنتی اکسیدان بسیار قوی شناخته شده در بدن هستند که عامل حفظ سلامتی و مبارزه با بیماری ها به شمار می روند. فلز روی، در افزایش سطح سیستم ایمنی و کارکرد صحیح دستگاه ایمنی نقش مهمی را به عهده دارد . روی عوامل وفلزات سمی توکسیک واردشده به بدن را جذب و خنثی می کند. به طور مثال در شهر های آلوده ای مانند تهران که مرتبا” سرب و سایر فلزات سنگین به بدن وارد می شود وجود کافی روی در بدن ، مانع از اثرات سمی و مخرب آن ها خواهد شد.
این فلز در ساختمان بیش از دویست آنزیم در بدن شرکت دارد. روی، علاوه بر شرکت در ساخت آنزیم ها به عنوان یک کاتالیزور یا تسریع کننده واکنش های بدن عمل میکند.
یکی دیگر از اعمال روی، فعالیت در تکثیر سلولی است. در ساختن دز اکسی ریبو نوکلوییک اسید یا DNA نیاز به روی میباشد و همان طور که می دانید DNA، رشته ژنتیکی اصلی تشکیل دهنده هسته سلولی است که بدون آن ادامه ی حیات سلولی ممکن نیست . البته در این جا بایستی اشاره کرد که سلول های گلبول قرمز خون استثنا هستند ، زیرا سلول های گلبول قرمز خون بدون هسته بوده و فاقد DNA می باشند .
همان گونه که در بالا عنوان شد در ساختمان بسیاری از آنزیم های بدن ، فلز روی شرکت دارد، به طور مثال آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز که جزو آنزیم های مهم اکسیداتیو است به سه گروه تقسیم میشود که در ساختمان سلول ها شرکت می کنند:

  • نوع سوپر اکسید دیسموتاز مانگان در درون میتوکندری ها ( کوره های سلولی )
  • نوع سوپر اکسید دیسموتاز مس و روی در خارج از میتوکندری و در سیتوپلاسم سلول وجود دارند
  • رادیکال های آزاد رسیده به سیتوپلاسم توسط این دو نوع سوپر اکسید دیسموتاز یعنی نوع روی ومس گرفته و خنثی میشوند.

آنزیم کربورات هیدراز آنزیمی دیگر است که روی در ساختمان آن، به کار رفته است. کار آنزیم ذکر شده این است که در تعادل الکترولیت ها واسید و باز در بدن نقش دارد و در اثر کمبود این آنزیم، تعادل آب داخل و خارج سلولی به هم می خورد.
آنزیم الکل دهیدروژناز نیز از آنزیم های مهمی است که در صورت وجود روی ، در بدن ساخته می شود. کمبود این آنزیم در بدن باعث می شود که الکل موجود در خون تجزیه نشده و باقی بماند . این حالت به ویژه در کشور های غربی که از مشروبات الکلی زیاد استفاده می کنند باید مورد توجه قرار گیرد . در افرادی که کمبود این آنزیم را دارند پس از مصرف الکل ، دچار سردرد و سایر عوارض مصرف زیاد الکل خواهند شد .
آنزیم کربوکسی پپتیداز نیز در ساختمان خود ، دارای فلز روی است.این آنزیم تجزیه پروتئین ها را در بدن به عهده دارد و در اثر کمبود آن، پروتئین های مصرفی به خوبی تجزیه نشده و به مصرف سلولی نمی رسد .

عوامل کاهش مقدار روی در بدن


یکی از مهم ترین علل کمبود روی در بدن ، نقصان دریافت آن از طریق مواد غذایی است و این حالت به ویژه در بچه ها، جوانان و کسانی که به مدت طولانی در رژیم غذایی یا پرهیز غذایی هستند دیده می شود. مواد غذایی مصرفی و آب نوشیدنی مهمترین منابع روی در طبیعت میباشند .
اختلالات جذب روده ای هم می تواند سبب کاهش این عنصر مهم یعنی روی در بدن شود . خوردن سبوس گندم یا سایر حبوبات ( سبوس حبوبات ) که حاوی فیتات فراوان هستند، هم چنین مصرف اسفناج و یا سایر مواد حاوی اگزالات به همراه غذا، می تواند مانع از جذب روی در بدن شود. تجربیات نشان میدهد که چهار گروه از داروها، باعث تشدید مصرف روی میشوند.

این 4 دسته دارویی عبارتند از:

در میان آنتی بیوتیک ها ، مصرف تترا سایکلین و خانواده ی آن بیشتر از سایرین مانع از جذب روی میشود.

چه کسانی نیاز به دریافت روی بیشتری در برنامه روزانه دارند؟


*این نکته حائز اهمیت است وبایستی همه ی خانم ها و آقایان بدانند که خانم های شیرده و باردار و افرادی که دارای فعالیت ورزشی مرتب و منظم هستند، نیاز به روی بیشتری نسبت به سایر افراد دارند و اگر مقدار دریافت آنها از روی، کافی نباشد دچار کمبود آن و عوارض حاصل از آن خواهند شد.
  • افرادی که در طی روز سیگار زیادی می کشند وکسانی که مشروبات الکلی می خورند ، به مقدار بیشتری روی نسبت به سایرین نیازمند هستند.
  • بیمارانی که دارای مشکلات کبدی وکلیوی هستند، هم چنین بیماران مبتلا به دیابت، نیازمند به روی بیشتری هستند.
  • در هنگام ابتلا به عفونت ها ، نیاز به دریافت روی ، بیشتر از سایر مواقع است.
  • کسانی که دچار سوختگی شده اند و یا بیمارانی که سکته های قلبی ( آنفارکتوس قلبی ) کرده اند ، هم چنین افرادی که دچار آرتروز هستند، بیشتر از حد معمول به روی نیاز دارند.
  • مقدار روی دریافتی از راه غذا به بدن بیماران مبتلا به سرطان باید اضافه شود.
  • کم خونی یکی از بیماری هایی است که نیاز به دریافت روی را در بدن افزایش می دهد.
  • تحقیقات و بررسی های بالینی نشان داده است کسانی که مبتلا به جوش های صورت (آکنه ) هستند ، دارای سطح پایینی از روی در خون بوده اند و دادن روزانه 200 میلی گرم گلوکونات روی که معادل 30 میلی گرم روی است می تواند باعث بهبود عفونت های جوش های آن ها شود.
  • کسانی که مبتلا به نورودرماتیت و پسوریازیس هستند، اغلب مبتلا به کمبود روی هستند.
  • کسانی که مبتلا به زخم های پوستی اند، جهت ترمیم و بازسازی سریع تر ، نیاز به مقدار روی بیشتری دارند.
  • هم چنین افراد مبتلا به آلرژی و التهابات پوستی اغلب دچار کمبود سطح روی در خون هستند.
  • بررسی های انجام شده بر روی حیوانات نشان می دهد، طحال حیواناتی که دچار کمبود طولانی مدت روی شده اند پس از مدتی دچار چروکیدگی شده است. همان طور که میدانید طحال از اندام های ایمنی در بدن به شمار می رود. بنابراین کاهش روی موجب به هم خوردن سیستم ایمنی می شود و معمولا” افراد دچار نقص ایمنی و کمبود روی ، اغلب مبتلا به گریپ و سرماخوردگی های متعدد می شوند.
موارد بالا نمونه ای از بیماری ها و افرادی هستند که نیاز بالاتری به دریافت روی در برنامه غذایی روزانه خود دارند.

عوارض حاصل از کمبود روی در بدن


در این جا به طور خلاصه به چند عارضه ی مهم کمبود روی در بدن اشاره می شود :

  • امروزه ثابت شده است که باروری و بارداری، تابع وجود روی در بدن است. فعال نبودن بیضه ها در آقایان و تخمدان ها در خانم ها و کم بودن اسپرم ها، همگی می تواند به علت کمبود روی در بدن باشد، که در نهایت منجر به ناباروری خواهد شد.
  • تشکیل لکه های سفید در ناخن ، می تواند به دنبال کمبود روی در بدن ایجاد شود .
  • امروزه ثابت شده است که در کنار سایر علل مثل ، کم خونی ، کمبود ویتامین ها ، استرس و. . . . ، کمبود روی از علل بسیار مهم ریزش مو است.
  • درمان جوش های غرور جوانی و زخم های پوستی در صورت کاهش روی ، طول کشیده و مزمن خواهد شد.
  • کاهش قدرت سیستم ایمنی را در پی دارد.
  • کم بودن رشد بچه ها ،می تواند به علت کمبود روی در بدن باشد.
  • اختلال در رشد اندام های جنسی در زن و مرد ، از کمبود روی نیز ناشی میشود.
  • کمبود روی بر رشد سیستم عصبی به ویژه در بچه ها و نوزادان تاثیر منفی دارد.
  • اختلالات خلقی رفتاری مثل افسردگی (دپرسیون )، اسکیزوفرنی و پرخاشگری نمونه ای از بیماری های پیامد کمبود روی میتوانند باشند.
  • دیده شده است که اختلالات حافظه ، می تواند عارضه ی حاصل از کمبود روی در بدن باشد.
  • کمبود روی ، خود را با پوکی استخوان ، ریزش دندان ها ، بیماری تیروئید ، بی اشتهایی و تغییر شکل ناخن ها نیز نشان میدهد.


منابع حاوی روی


به طور تقریبی در هر گرم گوشت 3 تا 5 میلی گرم روی وجود دارد . نان سفید ،چربی و شکر فاقد روی هستند . گوشت ، جگر ،تخم مرغ ، میگو ،گندم سبوس دار ، تخم کدو حلوایی و گوجه فرنگی از روی غنی هستند .
با خوردن هر 100 گرم عدس یانخود یا گندم آسیاب نشده می توان 4 تا 5 میلی گرم روی وارد بدن کرد . در هر صد گرم سبوس گندم یا هر صد گرم ذرت ، 3 میلی گرم روی به بدن می رسد .
تخم کدو حاوی روی فراوان است که خوشبختانه در ایران بیشتر از سایر کشور ها استفاده می شود . در هر 100 گرم آن 5/ 6 تا 5/7 میلی گرم روی دریافت می شود .
جالب است که بدانید ، جوانه گندم ، حاوی 17 میلی گرم روی ، و به عبارتی غنی از روی است و خوردن آن به تمام افراد توصیه می شود .
در هر 100 گرم جگر گوساله ، 8/7 میلی گرم روی وجود دارد .
ماده ی غذایی پر اهمیت در رساندن روی به بدن ، صدف خوراکی است که در هر 100 گرم آن 60- 59 میلی گرم روی وجود داشته و بسیار غنی است که البته در ایران مصرف نمی شود .

عوارض کمبود روی


  • زخم های طول کشیده
  • ریزش مو ، اختلالات رشد ناخن ها و پوسیدگی دندان ها
  • اختلالات باروری و کاهش میل جنسی
  • اسیدوز خفیف در خون
  • کندی رشد بچه ها
  • خشکی پوست واگزما
  • عفونت های راجعه
  • کاهش اشتها
  • اختلالات حس های بویایی، بینایی و چشایی ( تشخیص ندادن طعم غذا ها )
  • نداشتن تمرکز حواس
  • زخم های معده
  • اختلال جذب ویتامین Aدر بدن


میزان مورد نیاز روزانه


بررسی های انجام شده نشان می دهد که نیاز خانم ها به این عنصر مهم وضروری روزانه، حداقل 10 میلی گرم و نیاز آقایان روزانه، حداقل 12 میلی گرم است. بیشتر دیده می شود که مقدار مصرفی روی بسیار کم تر از مقدار نیاز بررسی شده است .
مرکز تغذیه کشور آلمان ( DGE ) و امریکا ( RDA ) توصیه می کنند که برای پیشگیری از امراض حاصل شده از کمبود روی، خانم ها روزانه 12 میلی گرم و آقایان 15 میلی گرم روی به بدن خود برسانند. البته دوز و مقدار درمانی که توسط دکتر ورباخ بیان شده، روزانه بین 100- 20 میلی گرم است. اصولا” دوز 15 میلی گرم در روز را حد متوسط دریافت روزانه میدانند.

دوز درمانی


دوز درمانی توسط روی روزانه حدودا” 50 میلی گرم است. تامین روی به صورت ترکیبات گلوکونات روی برای بدن بسیار خوب و قابل تحمل و با جذب خوب است. به یاد داشته باشید که کلیه مکمل های حاوی روی بایستی همراه غذا مصرف شده تا از ایجاد تهوع جلوگیری شود .
توجه داشته باشید ، افرادی که به مدت طولانی روزانه 50 تا 300 میلی گرم روی مصرف کرده اند ، میتوانند دچار اختلال جذب املاح آهن ومس شده و همچنین به کمبود این دو املاح در بدن دچار شوند . حتی دیده شده است کسانی که روزانه 2 گرم به مدت طولانی روی خورده اند ، علائمی مثل استفراغ ، تهوع ، درد های شکمی و تب را نشان داده اند .
افرادی که دچار ناراحتی های کبد ی و روده ای اند ، بایستی قبل از مصرف مکمل های حاوی روی، حتما با پزشک خود مشورت داشته باشند .

روی و بیماریهای پوست


دیده شده است که غلظت روی در پوست و چشم بیشتر از هر عضو و اندامی در بدن است.
مصرف روی در سوختگی ها، اعمال جراحی وبهبود زخم های بدن، ضروری است. روی باعث بهبود هر چه سریعتر زخم ها می شود و کمبود روی بهبود زخم ها را به تعویق می اندازد، به ویژه در بیماران دیابتی، زخم های پا و عفونت این زخم ها است که حتی می تواند به قطع عضو هم منجر شود.
بنابراین وجود روی به مقدار کافی در برنامه غذایی این افراد بسیار مهم است. مصرف روی در ترمیم سوختگی ها، زیاد بوده و به طور معمول در خون بیماران دچار سوختگی، کمبود روی مشاهده می شود و با دادن روی اضافی می توان، بهبود و ترمیم زخم و پوست را تسریع کرد. این مسئله حتی در سوختگی های درجه 3 به دنبال مصرف محلول ها و ترکیبات حاوی روی به اثبات رسیده است و هم اکنون نیز از این ترکیبات ( مانند پماد زینک اکساید و ... ) استفاده میشود.
به عبارتی روی به عنوان ترمیم کننده ی بافتی وپوستی شناخته شده است . افرادی که از اگزما و حساسیت زجر می برند ، به طور معمول دارای سطح پایین روی در خون هستند و می توان با دادن 30 میلی گرم روی ( معادل 200 میلی گرم گلوکونات روی است ) بهبود بیماری آن ها را تسریع کرد.

روی و دیابت


نکته دیگر در مورد مصرف روی و بیماران دیابتی این است که تاثیر انسولین به طور مستقیم با روی در ارتباط است . میزان عنصر روی در پانکراس افراد سالم دو برابر دیابتی ها است که می تواند نشانه ی نقش آن در تولید انسولین باشد. مشاهده شده است که نقصان روی در خون باعث هیپوانسولینیمیا ( کاهش انسولین خون) می شود. کمبود روی به صورت مزمن ودائمی صدمه ی بزرگی به سلول های بتا پانکراس که انسولین ترشح می کنند، می زند و در سنین بالا، افراد دارای کمبود طولانی مدت روی می توانند دچار دیابت نوع 2 بشوند.
به طور کلی می توان گفت که در خون اکثر افراد مبتلا به دیابت ، کمبود روی دیده می شود و متاسفانه دفع روی در ادرار آنها مشاهده می شود. بنابر این رساندن روی اضافی به بدن بیماران دیابتی ضروری است.
فقر روی به ویژه در دیابتی ها زخم های مزمن ورید پا را ایجاد می کند که گاهی منجر به قطع انگشتان یا پا می شود . با دادن روی اضافی نه تنها زخم های دیابتی زودتر ترمیم شده بلکه علاوه بر آن سطح سیستم اینمی نیز افزایش می یابد.

عوارض کمبود روی در سایر موارد


به دنبال افت سیستم ایمنی در اثر کمبود روی ، بیماری های اتوایمیون ( خود ایمنی ) مثل آرتریت روماتویید ، لوپوس ، شوگرن ، پسوریازیس و . . . افزایش می یابد.
نقصان روی در مردان وزنان موجب اختلالات باروری می شود . اغلب مردان وزنان که جهت درمان مشکل خود اقدامات زیادی انجام داده اند، باید مسئله ی کم بودن روی را نیز در نظر گرفته و نسبت به رفع آن اقدام کنند.

نقصان روی در بدن خانم های باردار می تواند منجر به رشد نا کافی و کند جنین و یا زایمان زودرس شود .
یکی از علل میوم رحم و کیست های پستان در خانم ها، کمبود روی می باشد و دیده شده است که با تجویز روی به بدن آن ها بهبودی حاصل شده است. هم چنین دیده شده است که در خانم هایی که دچار عفونت های راجعه قارچی دستگاه تناسلی میشوند و به هیچ درمان منظم دارویی جواب نمی دهند، تجویز روی به مقدار کافی، باعث بهبود آن ها شده است.
هم چنین مصرف روی در بهبود ریزش مو به اثبات رسیده است و امروزه کمبود روی را از علل مهم ریزش مو می دانند، که البته بایستی سایر علل ریزش مو مانند کمبود ویتامین ها ، کم خونی و . . . نیز مد نظر قرار گیرد .

کمبود روی در کودکان همراه با بی اشتهایی، اختلال چشایی طعم غذا، پیکا ( حالتی شبیه ویار حاملگی )، بی حالی، غش، اختلال رفتاری و وقفه در رشد، خود را نشان می دهد ، هم چنین در نوجوانان به صورت تاخیر بلوغ جنسی و ظهور نکردن صفات ثانویه جنسی بروز می کند .
کمبود روی در افراد مسن ، در هنگام راه رفتن ، اختلال تعادل را ایجاد می کند که با تجویز داروی روی قابل درمان است .

روی در تشکیل هموگلوبین دخالت دارد و در مواردی فقط تجویز روی همراه دیگر نیاز ها ، این عارضه را درمان می کند . روی در رشد فیزیکی بدن مؤثر است ، هم چنین کوتاهی قد و کمبود وزن در کودکان ایرانی با تجویز روی قابل درمان است و بهتر می باشد که رساندن روی به مقدار کافی به بدن مادر در دوران بارداری و شیردهی مد نظر قرار گیرد .

جذب روی در بدن


جذب روی آسان نبوده و دفع آن نیز به سختی صورت می گیرد و به همین دلیل در تجویز روی و استفاده از آن باید رعایت این مشکل ، منظور شود . به علت آن که روی در ناحیه ی اولیه ی روده کوچک جذب می شود ، پروتئین در جذب آن دخالت دارد و لازم است کمبود پروتئین در افراد دچار نقص روی نیز درمان شود .